ἰατρόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /iː.aː.trón/ → /i.aˈtron/ → /i.aˈtron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /iː.aː.trón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.aˈtron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.aˈtron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.aˈtron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.aˈtron/

Noun

ῑ̓ᾱτρόν • (īātrón)

1. accusative singular of ῑ̓ᾱτρός (īātrós)