ἥττων
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Adjective
[edit]ἥττων • (hḗttōn) m or f (neuter ἧττον); third declension
Declension
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἥττων hḗttōn |
ἧττον hêtton |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονες / ἥττους hḗttones / hḗttous |
ἥττονᾰ / ἥττω hḗttona / hḗttō | ||||||||
Genitive | ἥττονος hḗttonos |
ἥττονος hḗttonos |
ἡττόνοιν hēttónoin |
ἡττόνοιν hēttónoin |
ἡττόνων hēttónōn |
ἡττόνων hēttónōn | ||||||||
Dative | ἥττονῐ hḗttoni |
ἥττονῐ hḗttoni |
ἡττόνοιν hēttónoin |
ἡττόνοιν hēttónoin |
ἥττοσῐ / ἥττοσῐν hḗttosi(n) |
ἥττοσῐ / ἥττοσῐν hḗttosi(n) | ||||||||
Accusative | ἥττονᾰ / ἥττω hḗttona / hḗttō |
ἧττον hêtton |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονᾰς / ἥττους hḗttonas / hḗttous |
ἥττονᾰ / ἥττω hḗttona / hḗttō | ||||||||
Vocative | ἧττον hêtton |
ἧττον hêtton |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονε hḗttone |
ἥττονες / ἥττους hḗttones / hḗttous |
ἥττονᾰ / ἥττω hḗttona / hḗttō | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἧττον hêtton |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- “ἥττων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press