ἡσσημένον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛːs.sɛː.mé.non/ → /is.siˈme.non/ → /i.siˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛːs.sɛː.mé.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝s.se̝ˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /is.siˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /is.siˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.siˈme.non/

Participle

ἡσσημένον • (hēssēménon)

1. inflection of ἡσσημένος (hēssēménos):
   1. neuter nominative/accusative/vocative singular
   2. masculine accusative singular