ἡμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.nɔːn/ → /iˈme.non/ → /iˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.non/

Participle

ἡμένων • (hēménōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of ἥμενος (hḗmenos)