ἡμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.nuːs/ → /iˈme.nus/ → /iˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.nus/

Participle

ἡμένους • (hēménous)

1. accusative plural masculine of ἥμενος (hḗmenos)