ἡδομένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.do.mé.nuːs/ → /i.ðoˈme.nus/ → /i.ðoˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.do.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.doˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ðoˈme.nus/

Participle

ἡδομένους • (hēdoménous)

1. masculine accusative plural of ἡδόμενος (hēdómenos)