ἠξιωμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːk.si.ɔː.mé.nos/ → /ik.si.oˈme.nos/ → /ik.si.oˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːk.si.ɔː.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝k.si.oˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ik.si.oˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ik.si.oˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ik.si.oˈme.nos/

Participle

ἠξῐωμένος • (ēxĭōménos) m (feminine ἠξῐωμένη, neuter ἠξῐωμένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of ᾰ̓ξῐόω (ăxĭóō)

Declension

First and second declension of ἠξῐωμένος; ἠξῐωμένη; ἠξῐωμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἠξῐωμένος ēxĭōménos	ἠξῐωμένη ēxĭōménē	ἠξῐωμένον ēxĭōménon		ἠξῐωμένω ēxĭōménō	ἠξῐωμένᾱ ēxĭōménā	ἠξῐωμένω ēxĭōménō		ἠξῐωμένοι ēxĭōménoi	ἠξῐωμέναι ēxĭōménai	ἠξῐωμένᾰ ēxĭōménă
Genitive		ἠξῐωμένου ēxĭōménou	ἠξῐωμένης ēxĭōménēs	ἠξῐωμένου ēxĭōménou		ἠξῐωμένοιν ēxĭōménoin	ἠξῐωμέναιν ēxĭōménain	ἠξῐωμένοιν ēxĭōménoin		ἠξῐωμένων ēxĭōménōn	ἠξῐωμένων ēxĭōménōn	ἠξῐωμένων ēxĭōménōn
Dative		ἠξῐωμένῳ ēxĭōménōi	ἠξῐωμένῃ ēxĭōménēi	ἠξῐωμένῳ ēxĭōménōi		ἠξῐωμένοιν ēxĭōménoin	ἠξῐωμέναιν ēxĭōménain	ἠξῐωμένοιν ēxĭōménoin		ἠξῐωμένοις ēxĭōménois	ἠξῐωμέναις ēxĭōménais	ἠξῐωμένοις ēxĭōménois
Accusative		ἠξῐωμένον ēxĭōménon	ἠξῐωμένην ēxĭōménēn	ἠξῐωμένον ēxĭōménon		ἠξῐωμένω ēxĭōménō	ἠξῐωμένᾱ ēxĭōménā	ἠξῐωμένω ēxĭōménō		ἠξῐωμένους ēxĭōménous	ἠξῐωμένᾱς ēxĭōménās	ἠξῐωμένᾰ ēxĭōménă
Vocative		ἠξῐωμένε ēxĭōméne	ἠξῐωμένη ēxĭōménē	ἠξῐωμένον ēxĭōménon		ἠξῐωμένω ēxĭōménō	ἠξῐωμένᾱ ēxĭōménā	ἠξῐωμένω ēxĭōménō		ἠξῐωμένοι ēxĭōménoi	ἠξῐωμέναι ēxĭōménai	ἠξῐωμένᾰ ēxĭōménă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἠξῐωμένως ēxĭōménōs				ἠξῐωμενώτερος ēxĭōmenṓteros				ἠξῐωμενώτᾰτος ēxĭōmenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.