ἠνεμόεσσαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ne.mó.es.san/ → /i.neˈmo.es.san/ → /i.neˈmo.e.san/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ne.mó.es.san/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.neˈmo.es.san/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.neˈmo.es.san/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.neˈmo.es.san/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.neˈmo.e.san/

Adjective

ἠνεμόεσσᾰν • (ēnemóessăn)

1. feminine accusative singular of ἠνεμόεις (ēnemóeis)