ἠνδραποδίζεσθε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.des.tʰe/ → /in.dra.poˈði.zes.θe/ → /in.dra.poˈði.zes.θe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.des.tʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝n.dra.poˈdi.zes.tʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zes.θe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zes.θe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zes.θe/

Verb

ἠνδρᾰποδίζεσθε • (ēndrapodízesthe)

1. second-person plural imperfect mediopassive indicative of ἀνδραποδίζω (andrapodízō)