Ἐλεύθερε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.lěu̯.tʰe.re/ → /eˈleɸ.θe.re/ → /eˈlef.θe.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.lěu̯.tʰe.re/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈlew.tʰe.re/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈleɸ.θe.re/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈlef.θe.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈlef.θe.re/

Proper noun

Ἐλεύθερε • (Eleúthere)

1. vocative singular of Ἐλεύθερος (Eleútheros)