ἕτοιμος

See also: έτοιμος and ἑτοῖμος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hé.toi̯.mos/ → /ˈe.ty.mos/ → /ˈe.ti.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hé.toi̯.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)e.ty.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.ty.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.ty.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ti.mos/

Adjective

ἕτοιμος • (hétoimos) m or f (neuter ἕτοιμον); second declension or
ἕτοιμος • (hétoimos) m (feminine ἑτοίμη, neuter ἕτοιμον); first/second declension

1. Alternative form of ἑτοῖμος (hetoîmos)

Declension

As a two-ending adjective:

Second declension of ἕτοιμος; ἕτοιμον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἕτοιμος hétoimos	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō		ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμᾰ hétoima
Genitive		ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμου hetoímou		ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοιν hetoímoin		ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn
Dative		ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμῳ hetoímōi		ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοιν hetoímoin		ἑτοίμοις hetoímois	ἑτοίμοις hetoímois
Accusative		ἕτοιμον hétoimon	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō		ἑτοίμους hetoímous	ἕτοιμᾰ hétoima
Vocative		ἕτοιμε hétoime	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō		ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμᾰ hétoima
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἑτοίμως hetoímōs			ἑτοιμότερος hetoimóteros			ἑτοιμότᾰτος hetoimótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

As a three-ending adjective:

First and second declension of ἕτοιμος; ἑτοίμη; ἕτοιμον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἕτοιμος hétoimos	ἑτοίμη hetoímē	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō		ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμαι hétoimai	ἕτοιμᾰ hétoima
Genitive		ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμης hetoímēs	ἑτοίμου hetoímou		ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμαιν hetoímain	ἑτοίμοιν hetoímoin		ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn
Dative		ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμῃ hetoímēi	ἑτοίμῳ hetoímōi		ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμαιν hetoímain	ἑτοίμοιν hetoímoin		ἑτοίμοις hetoímois	ἑτοίμαις hetoímais	ἑτοίμοις hetoímois
Accusative		ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμην hetoímēn	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō		ἑτοίμους hetoímous	ἑτοίμᾱς hetoímās	ἕτοιμᾰ hétoima
Vocative		ἕτοιμε hétoime	ἑτοίμη hetoímē	ἕτοιμον hétoimon		ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō		ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμαι hétoimai	ἕτοιμᾰ hétoima
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἑτοίμως hetoímōs				ἑτοιμότερος hetoimóteros				ἑτοιμότᾰτος hetoimótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• ἕτοιμος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G2092 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • mature idem, page 518.
  • ripe idem, page 716.
  • trim idem, page 895.