ἑτάροις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /he.tá.roi̯s/ → /eˈta.rys/ → /eˈta.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.tá.roi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)eˈta.rys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈta.rys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈta.rys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈta.ris/

Noun

ἑτάροις • (hetárois)

1. dative plural of ἕταρος (hétaros)