ἑπταλόφους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰuːs/ → /ep.taˈlo.ɸus/ → /ep.taˈlo.fus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fus/

Adjective

ἑπτᾰλόφους • (heptalóphous)

1. masculine/feminine/neuter accusative plural of ἑπταλόφος (heptalóphos)