ἑπταλόφοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰoi̯s/ → /ep.taˈlo.ɸys/ → /ep.taˈlo.fis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰoi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fis/

Adjective

ἑπτᾰλόφοις • (heptalóphois)

1. masculine/feminine/neuter dative plural of ἑπταλόφος (heptalóphos)