ἑπταλόφα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰa/ → /ep.taˈlo.ɸa/ → /ep.taˈlo.fa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fa/

Adjective

ἑπτᾰλόφᾰ • (heptalópha)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of ἑπταλόφος (heptalóphos)