ἐτυμολογικός
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]ἐτῠμολογῐ́ᾱ (etŭmologĭ́ā, “etymology”) + -ῐκός (-ĭkós, “belonging to”)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.ty.mo.lo.ɡi.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.ty.mo.lo.ɡiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.ty.mo.lo.ʝiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.ty.mo.lo.ʝiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.ti.mo.lo.ʝiˈkos/
Adjective
[edit]ἐτῠμολογῐκός • (etŭmologĭkós) m (feminine ἐτῠμολογῐκή, neuter ἐτῠμολογῐκόν); first/second declension
- (Byzantine) belonging to etymology, etymological, etymologic
- 1115 – 1195, Eustathius of Thessalonica, Collected Works 1799.25
Declension
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐτῠμολογῐκός etŭmologĭkós |
ἐτῠμολογῐκή etŭmologĭkḗ |
ἐτῠμολογῐκόν etŭmologĭkón |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκᾱ́ etŭmologĭkā́ |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκοί etŭmologĭkoí |
ἐτῠμολογῐκαί etŭmologĭkaí |
ἐτῠμολογῐκᾰ́ etŭmologĭkắ | |||||
Genitive | ἐτῠμολογῐκοῦ etŭmologĭkoû |
ἐτῠμολογῐκῆς etŭmologĭkês |
ἐτῠμολογῐκοῦ etŭmologĭkoû |
ἐτῠμολογῐκοῖν etŭmologĭkoîn |
ἐτῠμολογῐκαῖν etŭmologĭkaîn |
ἐτῠμολογῐκοῖν etŭmologĭkoîn |
ἐτῠμολογῐκῶν etŭmologĭkôn |
ἐτῠμολογῐκῶν etŭmologĭkôn |
ἐτῠμολογῐκῶν etŭmologĭkôn | |||||
Dative | ἐτῠμολογῐκῷ etŭmologĭkôi |
ἐτῠμολογῐκῇ etŭmologĭkêi |
ἐτῠμολογῐκῷ etŭmologĭkôi |
ἐτῠμολογῐκοῖν etŭmologĭkoîn |
ἐτῠμολογῐκαῖν etŭmologĭkaîn |
ἐτῠμολογῐκοῖν etŭmologĭkoîn |
ἐτῠμολογῐκοῖς etŭmologĭkoîs |
ἐτῠμολογῐκαῖς etŭmologĭkaîs |
ἐτῠμολογῐκοῖς etŭmologĭkoîs | |||||
Accusative | ἐτῠμολογῐκόν etŭmologĭkón |
ἐτῠμολογῐκήν etŭmologĭkḗn |
ἐτῠμολογῐκόν etŭmologĭkón |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκᾱ́ etŭmologĭkā́ |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκούς etŭmologĭkoús |
ἐτῠμολογῐκᾱ́ς etŭmologĭkā́s |
ἐτῠμολογῐκᾰ́ etŭmologĭkắ | |||||
Vocative | ἐτῠμολογῐκέ etŭmologĭké |
ἐτῠμολογῐκή etŭmologĭkḗ |
ἐτῠμολογῐκόν etŭmologĭkón |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκᾱ́ etŭmologĭkā́ |
ἐτῠμολογῐκώ etŭmologĭkṓ |
ἐτῠμολογῐκοί etŭmologĭkoí |
ἐτῠμολογῐκαί etŭmologĭkaí |
ἐτῠμολογῐκᾰ́ etŭmologĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐτῠμολογῐκῶς etŭmologĭkôs |
ἐτῠμολογῐκώτερος etŭmologĭkṓteros |
ἐτῠμολογῐκώτᾰτος etŭmologĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
[edit]- ἐτῠμολογῐκᾰ́ (etŭmologĭkắ)
- ἐτῠμολογῐκή (etŭmologĭkḗ)
- ἐτῠμολογῐκόν (etŭmologĭkón)
- ἐτῠμολογῐκῶς (etŭmologĭkôs)
References
[edit]- “ἐτῠμολογικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press