ἐσόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.só.me.non/ → /eˈso.me.non/ → /eˈso.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.só.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈso.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈso.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈso.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈso.me.non/

Participle

ἐσόμενον • (esómenon)

1. masculine nominative singular of ἐσόμενος (esómenos)