ἐσσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /es.só.me.nos/ → /esˈso.me.nos/ → /eˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /es.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /esˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /esˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈso.me.nos/

Participle

ἐσσόμενος • (essómenos) m (feminine ἐσσομένη, neuter ἐσσόμενον); first/second declension

1. (Epic) future middle participle of εἰμί (eimí)

Declension

First and second declension of ἐσσόμενος; ἐσσομένη; ἐσσόμενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐσσόμενος essómenos	ἐσσομένη essoménē	ἐσσόμενον essómenon		ἐσσομένω essoménō	ἐσσομένᾱ essoménā	ἐσσομένω essoménō		ἐσσόμενοι essómenoi	ἐσσόμεναι essómenai	ἐσσόμενᾰ essómena
Genitive		ἐσσομένου / ἐσσομενοῖο / ἐσσομένοιο / ἐσσομενόο / ἐσσομένοο essoménou / essomenoîo / essoménoio / essomenóo / essoménoo	ἐσσομένης essoménēs	ἐσσομένου / ἐσσομενοῖο / ἐσσομένοιο / ἐσσομενόο / ἐσσομένοο essoménou / essomenoîo / essoménoio / essomenóo / essoménoo		ἐσσομένοιῐν essoménoiin	ἐσσομέναιν / ἐσσομέναιῐν / ἐσσομένῃῐν essoménai(i)n / essoménēiin	ἐσσομένοιῐν essoménoiin		ἐσσομένων essoménōn	ἐσσομενᾱ́ων / ἐσσομενέ͜ων / ἐσσομενῶν essomenā́ōn / essomené͜ōn / essomenôn	ἐσσομένων essoménōn
Dative		ἐσσομένῳ essoménōi	ἐσσομένῃ essoménēi	ἐσσομένῳ essoménōi		ἐσσομένοιῐν essoménoiin	ἐσσομέναιν / ἐσσομέναιῐν / ἐσσομένῃῐν essoménai(i)n / essoménēiin	ἐσσομένοιῐν essoménoiin		ἐσσομένοισῐ / ἐσσομένοισῐν / ἐσσομένοις essoménoisi(n) / essoménois	ἐσσομένῃσῐ / ἐσσομένῃσῐν / ἐσσομένῃς / ἐσσομέναις essoménēisi(n) / essoménēis / essoménais	ἐσσομένοισῐ / ἐσσομένοισῐν / ἐσσομένοις essoménoisi(n) / essoménois
Accusative		ἐσσόμενον essómenon	ἐσσομένην essoménēn	ἐσσόμενον essómenon		ἐσσομένω essoménō	ἐσσομένᾱ essoménā	ἐσσομένω essoménō		ἐσσομένους essoménous	ἐσσομένᾱς essoménās	ἐσσόμενᾰ essómena
Vocative		ἐσσόμενε essómene	ἐσσομένη essoménē	ἐσσόμενον essómenon		ἐσσομένω essoménō	ἐσσομένᾱ essoménā	ἐσσομένω essoménō		ἐσσόμενοι essómenoi	ἐσσόμεναι essómenai	ἐσσόμενᾰ essómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐσσομένως essoménōs				ἐσσομενώτερος essomenṓteros				ἐσσομενώτᾰτος essomenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.