ἐρέσσω

Ancient Greek

Alternative forms

ἐρέττω (eréttō) — Attic

Etymology

Denominative verb, from ἐρέτης (erétēs, “rower”) +‎ -σσω (-ssō).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rés.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈres.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈres.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈres.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈre.so/

Verb

ἐρέσσω • (eréssō)

to row, paddle
to speed by rowing
to put in quick motion, ply
(passive voice, of a bow) to be plied, handled
to row through, traverse

Conjugation

Present: ἐρέσσω, ἐρέσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρέσσω	ἐρέσσεις	ἐρέσσει	ἐρέσσετον	ἐρέσσετον	ἐρέσσομεν	ἐρέσσετε	ἐρέσσουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρέσσω	ἐρέσσῃς	ἐρέσσῃ	ἐρέσσητον	ἐρέσσητον	ἐρέσσωμεν	ἐρέσσητε	ἐρέσσωσῐ(ν)
	optative	ἐρέσσοιμῐ	ἐρέσσοις	ἐρέσσοι	ἐρέσσοιτον	ἐρεσσοίτην	ἐρέσσοιμεν	ἐρέσσοιτε	ἐρέσσοιεν
	imperative		ἔρεσσε	ἐρεσσέτω	ἐρέσσετον	ἐρεσσέτων		ἐρέσσετε	ἐρεσσόντων
middle/ passive	indicative	ἐρέσσομαι	ἐρέσσῃ, ἐρέσσει	ἐρέσσεται	ἐρέσσεσθον	ἐρέσσεσθον	ἐρεσσόμεθᾰ	ἐρέσσεσθε	ἐρέσσονται
	subjunctive	ἐρέσσωμαι	ἐρέσσῃ	ἐρέσσηται	ἐρέσσησθον	ἐρέσσησθον	ἐρεσσώμεθᾰ	ἐρέσσησθε	ἐρέσσωνται
	optative	ἐρεσσοίμην	ἐρέσσοιο	ἐρέσσοιτο	ἐρέσσοισθον	ἐρεσσοίσθην	ἐρεσσοίμεθᾰ	ἐρέσσοισθε	ἐρέσσοιντο
	imperative		ἐρέσσου	ἐρεσσέσθω	ἐρέσσεσθον	ἐρεσσέσθων		ἐρέσσεσθε	ἐρεσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐρέσσειν				ἐρέσσεσθαι
participle	m	ἐρέσσων				ἐρεσσόμενος
	f	ἐρέσσουσᾰ				ἐρεσσομένη
	n	ἐρέσσον				ἐρεσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔρεσσον, ἐρεσσόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρεσσον	ἔρεσσες	ἔρεσσε(ν)	ἐρέσσετον	ἐρεσσέτην	ἐρέσσομεν	ἐρέσσετε	ἔρεσσον
middle/ passive	indicative	ἐρεσσόμην	ἐρέσσου	ἐρέσσετο	ἐρέσσεσθον	ἐρεσσέσθην	ἐρεσσόμε(σ)θᾰ	ἐρέσσεσθε	ἐρέσσοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤρεσᾰ, ἠρεσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρεσᾰ	ἤρεσᾰς	ἤρεσε(ν)	ἠρέσᾰτον	ἠρεσᾰ́την	ἠρέσᾰμεν	ἠρέσᾰτε	ἤρεσᾰν
	subjunctive	ἐρέσω	ἐρέσῃς	ἐρέσῃ	ἐρέσητον	ἐρέσητον	ἐρέσωμεν	ἐρέσητε	ἐρέσωσῐ(ν)
	optative	ἐρέσαιμῐ	ἐρέσειᾰς, ἐρέσαις	ἐρέσειε(ν), ἐρέσαι	ἐρέσαιτον	ἐρεσαίτην	ἐρέσαιμεν	ἐρέσαιτε	ἐρέσειᾰν, ἐρέσαιεν
	imperative		ἔρεσον	ἐρεσᾰ́τω	ἐρέσᾰτον	ἐρεσᾰ́των		ἐρέσᾰτε	ἐρεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρεσᾰ́μην	ἠρέσω	ἠρέσᾰτο	ἠρέσᾰσθον	ἠρεσᾰ́σθην	ἠρεσᾰ́μεθᾰ	ἠρέσᾰσθε	ἠρέσᾰντο
	subjunctive	ἐρέσωμαι	ἐρέσῃ	ἐρέσηται	ἐρέσησθον	ἐρέσησθον	ἐρεσώμεθᾰ	ἐρέσησθε	ἐρέσωνται
	optative	ἐρεσαίμην	ἐρέσαιο	ἐρέσαιτο	ἐρέσαισθον	ἐρεσαίσθην	ἐρεσαίμεθᾰ	ἐρέσαισθε	ἐρέσαιντο
	imperative		ἔρεσαι	ἐρεσᾰ́σθω	ἐρέσᾰσθον	ἐρεσᾰ́σθων		ἐρέσᾰσθε	ἐρεσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐρέσαι			ἐρέσᾰσθαι
participle	m	ἐρέσᾱς			ἐρεσᾰ́μενος
	f	ἐρέσᾱσᾰ			ἐρεσᾰμένη
	n	ἐρέσᾰν			ἐρεσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

δῐερέσσω (dĭeréssō)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἐρέτης”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 454

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

References

Further reading