ἐπιτεχνάομαι

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι (epi) +‎ τεχνάομαι (tekhnáomai).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.te.kʰná.o.mai̯/ → /e.pi.teˈxna.o.mɛ/ → /e.pi.teˈxna.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.te.kʰná.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.teˈkʰna.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.teˈxna.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.teˈxna.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.teˈxna.o.me/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ι and ά by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἐπιτεχνάομαι • (epitekhnáomai) (deponent)

1. to contrive, scheme
2. to plot against
   • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae 4.55:

     πάσας δὲ πείρας ἐπιτεχνωμένου καὶ δόλους παντοδαποὺς συντιθέντος

     pásas dè peíras epitekhnōménou kaì dólous pantodapoùs suntithéntos

3. to plan for an emergency
4. to invent

Conjugation

   Present: ἐπιτεχνάομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπιτεχνάομαι	ἐπιτεχνάῃ, ἐπιτεχνάει	ἐπιτεχνάεται	ἐπιτεχνάεσθον	ἐπιτεχνάεσθον	ἐπιτεχναόμεθᾰ	ἐπιτεχνάεσθε	ἐπιτεχνάονται
	subjunctive	ἐπιτεχνάωμαι	ἐπιτεχνάῃ	ἐπιτεχνάηται	ἐπιτεχνάησθον	ἐπιτεχνάησθον	ἐπιτεχναώμεθᾰ	ἐπιτεχνάησθε	ἐπιτεχνάωνται
	optative	ἐπιτεχναοίμην	ἐπιτεχνάοιο	ἐπιτεχνάοιτο	ἐπιτεχνάοισθον	ἐπιτεχναοίσθην	ἐπιτεχναοίμεθᾰ	ἐπιτεχνάοισθε	ἐπιτεχνάοιντο
	imperative		ἐπιτεχνάου	ἐπιτεχναέσθω	ἐπιτεχνάεσθον	ἐπιτεχναέσθων		ἐπιτεχνάεσθε	ἐπιτεχναέσθων
						middle/passive
infinitive						ἐπιτεχνάεσθαι
participle	m					ἐπιτεχναόμενος
	f					ἐπιτεχναομένη
	n					ἐπιτεχναόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπιτεχήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπιτεχήσομαι	ἐπιτεχήσῃ	ἐπιτεχήσεται	ἐπιτεχήσεσθον	ἐπιτεχήσεσθον	ἐπιτεχησόμεθᾰ	ἐπιτεχήσεσθε	ἐπιτεχήσονται
	optative	ἐπιτεχησοίμην	ἐπιτεχήσοιο	ἐπιτεχήσοιτο	ἐπιτεχήσοισθον	ἐπιτεχησοίσθην	ἐπιτεχησοίμεθᾰ	ἐπιτεχήσοισθε	ἐπιτεχήσοιντο
							passive
infinitive							ἐπιτεχήσεσθαι
participle	m						ἐπιτεχησόμενος
	f						ἐπιτεχησομένη
	n						ἐπιτεχησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• ἐπιτεχνάζω (epitekhnázō)
• ἐπιτεχνάζομαι (epitekhnázomai)

References

• “ἐπιτεχνάομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐπιτεχνάομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἐπιτεχνάομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• “ἐπιτεχνάομαι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011