ἐπισπόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pis.pó.me.noi̯/ → /e.pisˈpo.me.ny/ → /e.pisˈpo.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pis.pó.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pisˈpo.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pisˈpo.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pisˈpo.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pisˈpo.me.ni/

Participle

ἐπισπόμενοι • (epispómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of ἐπισπόμενος (epispómenos)