ἐπικρεμάννυμι

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-, on, upon) +‎ κρεμάννῡμι (kremánnūmi, “to hang”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.kre.mán.nyː.mi/ → /e.pi.kreˈman.ny.mi/ → /e.pi.kreˈma.ni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.kre.mán.nyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.kreˈman.ny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.kreˈman.ny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.kreˈman.ny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.kreˈma.ni.mi/

Verb

ἐπικρεμάννῡμῐ • (epikremánnūmĭ)

1. to hang over, overhang
2. to threaten, be impending, be imminent

Conjugation

   Present: ἐπικρεμᾰ́ννῡμῐ, ἐπικρεμᾰ́ννῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρεμᾰ́ννῡμῐ	ἐπικρεμᾰ́ννῡς	ἐπικρεμᾰ́ννῡσῐ(ν)	ἐπικρεμᾰ́ννῠτον	ἐπικρεμᾰ́ννῠτον	ἐπικρεμᾰ́ννῠμεν	ἐπικρεμᾰ́ννῠτε	ἐπικρεμᾰννῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπικρεμᾰννῠ́ω	ἐπικρεμᾰννῠ́ῃς	ἐπικρεμᾰννῠ́ῃ	ἐπικρεμᾰννῠ́ητον	ἐπικρεμᾰννῠ́ητον	ἐπικρεμᾰννῠ́ωμεν	ἐπικρεμᾰννῠ́ητε	ἐπικρεμᾰννῠ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐπικρεμᾰννῠ́οιμῐ	ἐπικρεμᾰννῠ́οις	ἐπικρεμᾰννῠ́οι	ἐπικρεμᾰννῠ́οιτον	ἐπικρεμᾰννῠοίτην	ἐπικρεμᾰννῠ́οιμεν	ἐπικρεμᾰννῠ́οιτε	ἐπικρεμᾰννῠ́οιεν
	imperative		ἐπικρεμᾰ́ννῡ	ἐπικρεμᾰννῠ́τω	ἐπικρεμᾰ́ννῠτον	ἐπικρεμᾰννῠ́των		ἐπικρεμᾰ́ννῠτε	ἐπικρεμᾰννῠ́ντων
middle/ passive	indicative	ἐπικρεμᾰ́ννῠμαι	ἐπικρεμᾰ́ννῠσαι	ἐπικρεμᾰ́ννῠται	ἐπικρεμᾰ́ννῠσθον	ἐπικρεμᾰ́ννῠσθον	ἐπικρεμᾰννῠ́μεθα	ἐπικρεμᾰ́ννῠσθε	ἐπικρεμᾰ́ννῠνται
	subjunctive	ἐπικρεμᾰννῠ́ωμαι	ἐπικρεμᾰννῠ́ῃ	ἐπικρεμᾰννῠ́ηται	ἐπικρεμᾰννῠ́ησθον	ἐπικρεμᾰννῠ́ησθον	ἐπικρεμᾰννῠώμεθᾰ	ἐπικρεμᾰννῠ́ησθε	ἐπικρεμᾰννῠ́ωνται
	optative	ἐπικρεμᾰννῠοίμην	ἐπικρεμᾰννῠ́οιο	ἐπικρεμᾰννῠ́οιτο	ἐπικρεμᾰννῠ́οισθον	ἐπικρεμᾰννῠοίσθην	ἐπικρεμᾰννῠοίμεθᾰ	ἐπικρεμᾰννῠ́οισθε	ἐπικρεμᾰννῠ́οιντο
	imperative		ἐπικρεμᾰ́ννῠσο	ἐπικρεμᾰννῠ́σθω	ἐπικρεμᾰ́ννῠσθον	ἐπικρεμᾰννῠ́σθων		ἐπικρεμᾰ́ννῠσθε	ἐπικρεμᾰννῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπικρεμᾰννῠ́ναι				ἐπικρεμᾰ́ννῠσθαι
participle	m	ἐπικρεμᾰννῡ́ς				ἐπικρεμᾰννῠ́μενος
	f	ἐπικρεμᾰννῦσᾰ				ἐπικρεμᾰννῠμένη
	n	ἐπικρεμᾰννῠ́ν				ἐπικρεμᾰννῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐπικρέμᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπικρέμᾰμαι	ἐπικρέμᾰσαι	ἐπικρέμᾰται	ἐπικρέμᾰσθον	ἐπικρέμᾰσθον	ἐπικρεμᾰ́μεθᾰ	ἐπικρέμᾰσθε	ἐπικρέμᾰνται
	subjunctive	ἐπικρεμῶμαι	ἐπικρεμῇ	ἐπικρεμῆται	ἐπικρεμῆσθον	ἐπικρεμῆσθον	ἐπικρεμώμεθᾰ	ἐπικρεμῆσθε	ἐπικρεμῶνται
	optative	ἐπικρεμαίμην	ἐπικρέμαιο	ἐπικρέμαιτο	ἐπικρέμαισθον	ἐπικρεμαίσθην	ἐπικρεμαίμεθᾰ	ἐπικρέμαισθε	ἐπικρέμαιντο
	imperative		ἐπικρέμᾰσο	ἐπικρεμᾰ́σθω	ἐπικρέμᾰσθον	ἐπικρεμᾰ́σθων		ἐπικρέμᾰσθε	ἐπικρεμᾰ́σθων
infinitive						ἐπικρέμᾰσθαι
participle	m					ἐπικρεμᾰ́μενος
	f					ἐπικρεμᾰμένη
	n					ἐπικρεμᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεκρεμᾰ́ννῡν, ἐπεκρεμᾰννῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεκρεμᾰ́ννῡν	ἐπεκρεμᾰ́ννῡς	ἐπεκρεμᾰ́ννῡ	ἐπεκρεμᾰ́ννῠτον	ἐπεκρεμᾰννῠ́την	ἐπεκρεμᾰ́ννῠμεν	ἐπεκρεμᾰ́ννῠτε	ἐπεκρεμᾰ́ννῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεκρεμᾰννῠ́μην	ἐπεκρεμᾰ́ννῠσο	ἐπεκρεμᾰ́ννῠτο	ἐπεκρεμᾰ́ννῠσθον	ἐπεκρεμᾰννῠ́σθην	ἐπεκρεμᾰννῠ́μεθᾰ	ἐπεκρεμᾰ́ννῠσθε	ἐπεκρεμᾰ́ννῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεκρεμᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπεκρεμᾰ́μην	ἐπεκρέμᾰσο	ἐπεκρέμᾰτο	ἐπεκρέμᾰσθον	ἐπεκρεμᾰ́σθην	ἐπεκρεμᾰ́μεθᾰ	ἐπεκρέμᾰσθε	ἐπεκρέμᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπικρεμᾰ́σω, ἐπικρεμᾰ́σομαι, ἐπικρεμᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρεμᾰ́σω	ἐπικρεμᾰ́σεις	ἐπικρεμᾰ́σει	ἐπικρεμᾰ́σετον	ἐπικρεμᾰ́σετον	ἐπικρεμᾰ́σομεν	ἐπικρεμᾰ́σετε	ἐπικρεμᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	ἐπικρεμᾰ́σοιμῐ	ἐπικρεμᾰ́σοις	ἐπικρεμᾰ́σοι	ἐπικρεμᾰ́σοιτον	ἐπικρεμᾰσοίτην	ἐπικρεμᾰ́σοιμεν	ἐπικρεμᾰ́σοιτε	ἐπικρεμᾰ́σοιεν
middle	indicative	ἐπικρεμᾰ́σομαι	ἐπικρεμᾰ́σῃ, ἐπικρεμᾰ́σει	ἐπικρεμᾰ́σεται	ἐπικρεμᾰ́σεσθον	ἐπικρεμᾰ́σεσθον	ἐπικρεμᾰσόμεθᾰ	ἐπικρεμᾰ́σεσθε	ἐπικρεμᾰ́σονται
	optative	ἐπικρεμᾰσοίμην	ἐπικρεμᾰ́σοιο	ἐπικρεμᾰ́σοιτο	ἐπικρεμᾰ́σοισθον	ἐπικρεμᾰσοίσθην	ἐπικρεμᾰσοίμεθᾰ	ἐπικρεμᾰ́σοισθε	ἐπικρεμᾰ́σοιντο
passive	indicative	ἐπικρεμᾰσθήσομαι	ἐπικρεμᾰσθήσῃ	ἐπικρεμᾰσθήσεται	ἐπικρεμᾰσθήσεσθον	ἐπικρεμᾰσθήσεσθον	ἐπικρεμᾰσθησόμεθᾰ	ἐπικρεμᾰσθήσεσθε	ἐπικρεμᾰσθήσονται
	optative	ἐπικρεμᾰσθησοίμην	ἐπικρεμᾰσθήσοιο	ἐπικρεμᾰσθήσοιτο	ἐπικρεμᾰσθήσοισθον	ἐπικρεμᾰσθησοίσθην	ἐπικρεμᾰσθησοίμεθᾰ	ἐπικρεμᾰσθήσοισθε	ἐπικρεμᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπικρεμᾰ́σειν			ἐπικρεμᾰ́σεσθαι		ἐπικρεμᾰσθήσεσθαι
participle	m	ἐπικρεμᾰ́σων			ἐπικρεμᾰσόμενος		ἐπικρεμᾰσθησόμενος
	f	ἐπικρεμᾰ́σουσᾰ			ἐπικρεμᾰσομένη		ἐπικρεμᾰσθησομένη
	n	ἐπικρεμᾰ́σον			ἐπικρεμᾰσόμενον		ἐπικρεμᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπικρεμήσω, ἐπικρεμήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρεμήσω	ἐπικρεμήσεις	ἐπικρεμήσει	ἐπικρεμήσετον	ἐπικρεμήσετον	ἐπικρεμήσομεν	ἐπικρεμήσετε	ἐπικρεμήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπικρεμήσοιμῐ	ἐπικρεμήσοις	ἐπικρεμήσοι	ἐπικρεμήσοιτον	ἐπικρεμησοίτην	ἐπικρεμήσοιμεν	ἐπικρεμήσοιτε	ἐπικρεμήσοιεν
middle	indicative	ἐπικρεμήσομαι	ἐπικρεμήσῃ, ἐπικρεμήσει	ἐπικρεμήσεται	ἐπικρεμήσεσθον	ἐπικρεμήσεσθον	ἐπικρεμησόμεθᾰ	ἐπικρεμήσεσθε	ἐπικρεμήσονται
	optative	ἐπικρεμησοίμην	ἐπικρεμήσοιο	ἐπικρεμήσοιτο	ἐπικρεμήσοισθον	ἐπικρεμησοίσθην	ἐπικρεμησοίμεθᾰ	ἐπικρεμήσοισθε	ἐπικρεμήσοιντο
		active			middle
infinitive		ἐπικρεμήσειν			ἐπικρεμήσεσθαι
participle	m	ἐπικρεμήσων			ἐπικρεμησόμενος
	f	ἐπικρεμήσουσᾰ			ἐπικρεμησομένη
	n	ἐπικρεμῆσον			ἐπικρεμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεκρέμᾰσᾰ, ἐπεκρεμᾰσᾰ́μην, ἐπεκρεμᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεκρέμᾰσᾰ	ἐπεκρέμᾰσᾰς	ἐπεκρέμᾰσε(ν)	ἐπεκρεμᾰ́σᾰτον	ἐπεκρεμᾰσᾰ́την	ἐπεκρεμᾰ́σᾰμεν	ἐπεκρεμᾰ́σᾰτε	ἐπεκρέμᾰσᾰν
	subjunctive	ἐπικρεμᾰ́σω	ἐπικρεμᾰ́σῃς	ἐπικρεμᾰ́σῃ	ἐπικρεμᾰ́σητον	ἐπικρεμᾰ́σητον	ἐπικρεμᾰ́σωμεν	ἐπικρεμᾰ́σητε	ἐπικρεμᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐπικρεμᾰ́σαιμῐ	ἐπικρεμᾰ́σειᾰς, ἐπικρεμᾰ́σαις	ἐπικρεμᾰ́σειε(ν), ἐπικρεμᾰ́σαι	ἐπικρεμᾰ́σαιτον	ἐπικρεμᾰσαίτην	ἐπικρεμᾰ́σαιμεν	ἐπικρεμᾰ́σαιτε	ἐπικρεμᾰ́σειᾰν, ἐπικρεμᾰ́σαιεν
	imperative		ἐπικρέμᾰσον	ἐπικρεμᾰσᾰ́τω	ἐπικρεμᾰ́σᾰτον	ἐπικρεμᾰσᾰ́των		ἐπικρεμᾰ́σᾰτε	ἐπικρεμᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεκρεμᾰσᾰ́μην	ἐπεκρεμᾰ́σω	ἐπεκρεμᾰ́σᾰτο	ἐπεκρεμᾰ́σᾰσθον	ἐπεκρεμᾰσᾰ́σθην	ἐπεκρεμᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐπεκρεμᾰ́σᾰσθε	ἐπεκρεμᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ἐπικρεμᾰ́σωμαι	ἐπικρεμᾰ́σῃ	ἐπικρεμᾰ́σηται	ἐπικρεμᾰ́σησθον	ἐπικρεμᾰ́σησθον	ἐπικρεμᾰσώμεθᾰ	ἐπικρεμᾰ́σησθε	ἐπικρεμᾰ́σωνται
	optative	ἐπικρεμᾰσαίμην	ἐπικρεμᾰ́σαιο	ἐπικρεμᾰ́σαιτο	ἐπικρεμᾰ́σαισθον	ἐπικρεμᾰσαίσθην	ἐπικρεμᾰσαίμεθᾰ	ἐπικρεμᾰ́σαισθε	ἐπικρεμᾰ́σαιντο
	imperative		ἐπικρέμᾰσαι	ἐπικρεμᾰσᾰ́σθω	ἐπικρεμᾰ́σᾰσθον	ἐπικρεμᾰσᾰ́σθων		ἐπικρεμᾰ́σᾰσθε	ἐπικρεμᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπεκρεμᾰ́σθην	ἐπεκρεμᾰ́σθης	ἐπεκρεμᾰ́σθη	ἐπεκρεμᾰ́σθητον	ἐπεκρεμᾰσθήτην	ἐπεκρεμᾰ́σθημεν	ἐπεκρεμᾰ́σθητε	ἐπεκρεμᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	ἐπικρεμᾰσθῶ	ἐπικρεμᾰσθῇς	ἐπικρεμᾰσθῇ	ἐπικρεμᾰσθῆτον	ἐπικρεμᾰσθῆτον	ἐπικρεμᾰσθῶμεν	ἐπικρεμᾰσθῆτε	ἐπικρεμᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπικρεμᾰσθείην	ἐπικρεμᾰσθείης	ἐπικρεμᾰσθείη	ἐπικρεμᾰσθεῖτον, ἐπικρεμᾰσθείητον	ἐπικρεμᾰσθείτην, ἐπικρεμᾰσθειήτην	ἐπικρεμᾰσθεῖμεν, ἐπικρεμᾰσθείημεν	ἐπικρεμᾰσθεῖτε, ἐπικρεμᾰσθείητε	ἐπικρεμᾰσθεῖεν, ἐπικρεμᾰσθείησᾰν
	imperative		ἐπικρεμᾰ́σθητῐ	ἐπικρεμᾰσθήτω	ἐπικρεμᾰ́σθητον	ἐπικρεμᾰσθήτων		ἐπικρεμᾰ́σθητε	ἐπικρεμᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπικρεμᾰ́σαι			ἐπικρεμᾰ́σᾰσθαι		ἐπικρεμᾰσθῆναι
participle	m	ἐπικρεμᾰ́σᾱς			ἐπικρεμᾰσᾰ́μενος		ἐπικρεμᾰσθείς
	f	ἐπικρεμᾰ́σᾱσᾰ			ἐπικρεμᾰσᾰμένη		ἐπικρεμᾰσθεῖσᾰ
	n	ἐπικρεμᾰ́σᾰν			ἐπικρεμᾰσᾰ́μενον		ἐπικρεμᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπικεκρέμᾰκᾰ, ἐπικεκρέμᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικεκρέμᾰκᾰ	ἐπικεκρέμᾰκᾰς	ἐπικεκρέμᾰκε(ν)	ἐπικεκρεμᾰ́κᾰτον	ἐπικεκρεμᾰ́κᾰτον	ἐπικεκρεμᾰ́κᾰμεν	ἐπικεκρεμᾰ́κᾰτε	ἐπικεκρεμᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπικεκρεμᾰ́κω	ἐπικεκρεμᾰ́κῃς	ἐπικεκρεμᾰ́κῃ	ἐπικεκρεμᾰ́κητον	ἐπικεκρεμᾰ́κητον	ἐπικεκρεμᾰ́κωμεν	ἐπικεκρεμᾰ́κητε	ἐπικεκρεμᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐπικεκρεμᾰ́κοιμῐ, ἐπικεκρεμᾰκοίην	ἐπικεκρεμᾰ́κοις, ἐπικεκρεμᾰκοίης	ἐπικεκρεμᾰ́κοι, ἐπικεκρεμᾰκοίη	ἐπικεκρεμᾰ́κοιτον	ἐπικεκρεμᾰκοίτην	ἐπικεκρεμᾰ́κοιμεν	ἐπικεκρεμᾰ́κοιτε	ἐπικεκρεμᾰ́κοιεν
	imperative		ἐπικεκρέμᾰκε	ἐπικεκρεμᾰκέτω	ἐπικεκρεμᾰ́κετον	ἐπικεκρεμᾰκέτων		ἐπικεκρεμᾰ́κετε	ἐπικεκρεμᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπικεκρέμᾰσμαι	ἐπικεκρέμᾰσαι	ἐπικεκρέμᾰσται	ἐπικεκρέμᾰσθον	ἐπικεκρέμᾰσθον	ἐπικεκρεμᾰ́σμεθᾰ	ἐπικεκρέμᾰσθε	ἐπικεκρεμᾰ́σᾰται
	subjunctive	ἐπικεκρεμᾰσμένος ὦ	ἐπικεκρεμᾰσμένος ᾖς	ἐπικεκρεμᾰσμένος ᾖ	ἐπικεκρεμᾰσμένω ἦτον	ἐπικεκρεμᾰσμένω ἦτον	ἐπικεκρεμᾰσμένοι ὦμεν	ἐπικεκρεμᾰσμένοι ἦτε	ἐπικεκρεμᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπικεκρεμᾰσμένος εἴην	ἐπικεκρεμᾰσμένος εἴης	ἐπικεκρεμᾰσμένος εἴη	ἐπικεκρεμᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἐπικεκρεμᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπικεκρεμᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπικεκρεμᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπικεκρεμᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπικεκρέμᾰσο	ἐπικεκρεμᾰ́σθω	ἐπικεκρέμᾰσθον	ἐπικεκρεμᾰ́σθων		ἐπικεκρέμᾰσθε	ἐπικεκρεμᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπικεκρεμᾰκέναι				ἐπικεκρεμᾰ́σθαι
participle	m	ἐπικεκρεμᾰκώς				ἐπικεκρεμᾰσμένος
	f	ἐπικεκρεμᾰκυῖᾰ				ἐπικεκρεμᾰσμένη
	n	ἐπικεκρεμᾰκός				ἐπικεκρεμᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπικεκρεμᾰ́κειν, ἐπικεκρεμᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικεκρεμᾰ́κειν, ἐπικεκρεμᾰ́κη	ἐπικεκρεμᾰ́κεις, ἐπικεκρεμᾰ́κης	ἐπικεκρεμᾰ́κει(ν)	ἐπικεκρεμᾰ́κετον	ἐπικεκρεμᾰκέτην	ἐπικεκρεμᾰ́κεμεν	ἐπικεκρεμᾰ́κετε	ἐπικεκρεμᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπικεκρεμᾰ́σμην	ἐπικεκρέμᾰσο	ἐπικεκρέμᾰστο	ἐπικεκρέμᾰσθον	ἐπικεκρεμᾰ́σθην	ἐπικεκρεμᾰ́σμεθᾰ	ἐπικεκρέμᾰσθε	ἐπικεκρεμᾰ́σᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἐπικρεμάννυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἐπικρεμάννυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • imminent idem, page 418.
  • impend idem, page 419.
  • loom idem, page 499.
  • lower idem, page 503.
  • overhang idem, page 585.
  • threaten idem, page 869.