ἐπικαιρότατος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.kai̯.ró.ta.tos/ → /e.pi.cɛˈro.ta.tos/ → /e.pi.ceˈro.ta.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.kai̯.ró.ta.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.kɛˈro.ta.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.cɛˈro.ta.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.ceˈro.ta.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.ceˈro.ta.tos/

Adjective

ἐπῐκαιρότᾰτος • (epikairótatos) m (feminine ἐπῐκαιροτάτη, neuter ἐπῐκαιρότᾰτον); first/second declension

1. superlative degree of ἐπίκαιρος (epíkairos)

Declension

First and second declension of ἐπῐκαιρότᾰτος; ἐπῐκαιροτᾰ́τη; ἐπῐκαιρότᾰτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐπῐκαιρότᾰτος epikairótatos	ἐπῐκαιροτᾰ́τη epikairotátē	ἐπῐκαιρότᾰτον epikairótaton		ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō	ἐπῐκαιροτᾰ́τᾱ epikairotátā	ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō		ἐπῐκαιρότᾰτοι epikairótatoi	ἐπῐκαιρότᾰται epikairótatai	ἐπῐκαιρότᾰτᾰ epikairótata
Genitive		ἐπῐκαιροτᾰ́του epikairotátou	ἐπῐκαιροτᾰ́της epikairotátēs	ἐπῐκαιροτᾰ́του epikairotátou		ἐπῐκαιροτᾰ́τοιν epikairotátoin	ἐπῐκαιροτᾰ́ταιν epikairotátain	ἐπῐκαιροτᾰ́τοιν epikairotátoin		ἐπῐκαιροτᾰ́των epikairotátōn	ἐπῐκαιροτᾰ́των epikairotátōn	ἐπῐκαιροτᾰ́των epikairotátōn
Dative		ἐπῐκαιροτᾰ́τῳ epikairotátōi	ἐπῐκαιροτᾰ́τῃ epikairotátēi	ἐπῐκαιροτᾰ́τῳ epikairotátōi		ἐπῐκαιροτᾰ́τοιν epikairotátoin	ἐπῐκαιροτᾰ́ταιν epikairotátain	ἐπῐκαιροτᾰ́τοιν epikairotátoin		ἐπῐκαιροτᾰ́τοις epikairotátois	ἐπῐκαιροτᾰ́ταις epikairotátais	ἐπῐκαιροτᾰ́τοις epikairotátois
Accusative		ἐπῐκαιρότᾰτον epikairótaton	ἐπῐκαιροτᾰ́την epikairotátēn	ἐπῐκαιρότᾰτον epikairótaton		ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō	ἐπῐκαιροτᾰ́τᾱ epikairotátā	ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō		ἐπῐκαιροτᾰ́τους epikairotátous	ἐπῐκαιροτᾰ́τᾱς epikairotátās	ἐπῐκαιρότᾰτᾰ epikairótata
Vocative		ἐπῐκαιρότᾰτε epikairótate	ἐπῐκαιροτᾰ́τη epikairotátē	ἐπῐκαιρότᾰτον epikairótaton		ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō	ἐπῐκαιροτᾰ́τᾱ epikairotátā	ἐπῐκαιροτᾰ́τω epikairotátō		ἐπῐκαιρότᾰτοι epikairótatoi	ἐπῐκαιρότᾰται epikairótatai	ἐπῐκαιρότᾰτᾰ epikairótata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐπῐκαιρότᾰτᾰ epikairótata				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.