ἐπιγιγνόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.ɡi.ɡnó.me.nos/ → /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/ → /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.ɡi.ɡnó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.ɡiˈɡno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/

Participle

ἐπῐγῐγνόμενος • (epĭgĭgnómenos) m (feminine ἐπῐγῐγνομένη, neuter ἐπῐγῐγνόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἐπῐγῐ́γνομαι (epĭgĭ́gnomai)

Declension

First and second declension of ἐπῐγῐγνόμενος; ἐπῐγῐγνομένη; ἐπῐγῐγνόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐπῐγῐγνόμενος epĭgĭgnómenos	ἐπῐγῐγνομένη epĭgĭgnoménē	ἐπῐγῐγνόμενον epĭgĭgnómenon		ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epĭgĭgnoménā	ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō		ἐπῐγῐγνόμενοι epĭgĭgnómenoi	ἐπῐγῐγνόμεναι epĭgĭgnómenai	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epĭgĭgnómenă
Genitive		ἐπῐγῐγνομένου epĭgĭgnoménou	ἐπῐγῐγνομένης epĭgĭgnoménēs	ἐπῐγῐγνομένου epĭgĭgnoménou		ἐπῐγῐγνομένοιν epĭgĭgnoménoin	ἐπῐγῐγνομέναιν epĭgĭgnoménain	ἐπῐγῐγνομένοιν epĭgĭgnoménoin		ἐπῐγῐγνομένων epĭgĭgnoménōn	ἐπῐγῐγνομένων epĭgĭgnoménōn	ἐπῐγῐγνομένων epĭgĭgnoménōn
Dative		ἐπῐγῐγνομένῳ epĭgĭgnoménōi	ἐπῐγῐγνομένῃ epĭgĭgnoménēi	ἐπῐγῐγνομένῳ epĭgĭgnoménōi		ἐπῐγῐγνομένοιν epĭgĭgnoménoin	ἐπῐγῐγνομέναιν epĭgĭgnoménain	ἐπῐγῐγνομένοιν epĭgĭgnoménoin		ἐπῐγῐγνομένοις epĭgĭgnoménois	ἐπῐγῐγνομέναις epĭgĭgnoménais	ἐπῐγῐγνομένοις epĭgĭgnoménois
Accusative		ἐπῐγῐγνόμενον epĭgĭgnómenon	ἐπῐγῐγνομένην epĭgĭgnoménēn	ἐπῐγῐγνόμενον epĭgĭgnómenon		ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epĭgĭgnoménā	ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō		ἐπῐγῐγνομένους epĭgĭgnoménous	ἐπῐγῐγνομένᾱς epĭgĭgnoménās	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epĭgĭgnómenă
Vocative		ἐπῐγῐγνόμενε epĭgĭgnómene	ἐπῐγῐγνομένη epĭgĭgnoménē	ἐπῐγῐγνόμενον epĭgĭgnómenon		ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epĭgĭgnoménā	ἐπῐγῐγνομένω epĭgĭgnoménō		ἐπῐγῐγνόμενοι epĭgĭgnómenoi	ἐπῐγῐγνόμεναι epĭgĭgnómenai	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epĭgĭgnómenă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐπῐγῐγνομένως epĭgĭgnoménōs				ἐπῐγῐγνομενώτερος epĭgĭgnomenṓteros				ἐπῐγῐγνομενώτᾰτος epĭgĭgnomenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.