ἐπίστατο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pís.ta.to/ → /eˈpis.ta.to/ → /eˈpis.ta.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pís.ta.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈpis.ta.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈpis.ta.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈpis.ta.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈpis.ta.to/

Verb

ἐπίστᾰτο • (epístato)

1. (Ionic) third-person singular imperfect middle indicative unaugmented of ἐπίσταμαι (epístamai)