ἐξομολόγησιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.so.mo.ló.ɡɛː.sin/ → /ek.so.moˈlo.ʝi.sin/ → /ek.so.moˈlo.ʝi.sin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.so.mo.ló.ɡɛː.sin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.so.moˈlo.ɡe̝.sin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.so.moˈlo.ʝi.sin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.so.moˈlo.ʝi.sin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.so.moˈlo.ʝi.sin/

Noun

ἐξομολόγησῐν • (exomológēsĭn) f

1. accusative singular of ἐξομολόγησῐς (exomológēsĭs)