ἐξελάσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.se.lá.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/

Participle

ἐξελάσᾱς • (exelásās) m (feminine ἐξελάσᾱσᾰ, neuter ἐξελάσᾰν); first/third declension

aorist active participle of ἐξελαύνω (exelaúnō)

Declension

First and third declension of ἐξελάσᾱς; ἐξελάσᾱσᾰ; ἐξελάσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐξελάσᾱς exelásās	ἐξελάσᾱσᾰ exelásāsa	ἐξελάσᾰν exelásan	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελάσᾰντες exelásantes	ἐξελάσᾱσαι exelásāsai	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Genitive	ἐξελάσᾰντος exelásantos	ἐξελασᾱ́σης exelasā́sēs	ἐξελάσᾰντος exelásantos	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελασᾱ́σαιν exelasā́sain	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελασᾰ́ντων exelasántōn	ἐξελασᾱσῶν exelasāsôn	ἐξελασᾰ́ντων exelasántōn
Dative	ἐξελάσᾰντῐ exelásanti	ἐξελασᾱ́σῃ exelasā́sēi	ἐξελάσᾰντῐ exelásanti	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελασᾱ́σαιν exelasā́sain	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελάσᾱσῐ / ἐξελάσᾱσῐν exelásāsi(n)	ἐξελασᾱ́σαις exelasā́sais	ἐξελάσᾱσῐ / ἐξελάσᾱσῐν exelásāsi(n)
Accusative	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta	ἐξελάσᾱσᾰν exelásāsan	ἐξελάσᾰν exelásan	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελάσᾰντᾰς exelásantas	ἐξελασᾱ́σᾱς exelasā́sās	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Vocative	ἐξελάσᾱς exelásās	ἐξελάσᾱσᾰ exelásāsa	ἐξελάσᾰν exelásan	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελάσᾰντες exelásantes	ἐξελάσᾱσαι exelásāsai	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐξελασᾰ́ντως exelasántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.