ἐξαφανισαμένῳ

See also: ἐξαφανισαμένω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.sa.mé.nɔːi̯/ → /ek.sa.ɸa.ni.saˈme.no/ → /ek.sa.fa.ni.saˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.sa.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.saˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.sa.ɸa.ni.saˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.sa.fa.ni.saˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.sa.fa.ni.saˈme.no/

Participle

ἐξᾰφᾰνῐσᾰμένῳ • (exaphanisaménōi)

1. masculine/neuter dative singular of ἐξαφανῐσᾰ́μενος (exaphanisámenos)