ἐξαφανισαμένου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.sa.mé.nuː/ → /ek.sa.ɸa.ni.saˈme.nu/ → /ek.sa.fa.ni.saˈme.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.sa.mé.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.ni.saˈme.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.sa.ɸa.ni.saˈme.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.sa.fa.ni.saˈme.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.sa.fa.ni.saˈme.nu/

Participle

ἐξᾰφᾰνῐσᾰμένου • (exaphanisaménou)

1. masculine/neuter genitive singular of ἐξαφανῐσᾰ́μενος (exaphanisámenos)