ἐξαφανιζόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sa.pʰa.niz.dó.me.non/ → /ek.sa.ɸa.niˈzo.me.non/ → /ek.sa.fa.niˈzo.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.niz.dó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.sa.pʰa.niˈzo.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.sa.ɸa.niˈzo.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.sa.fa.niˈzo.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.sa.fa.niˈzo.me.non/

Participle

ἐξᾰφᾰνιζόμενον • (exaphanizómenon)

1. neuter nominative/accusative/vocative singular of ἐξαφανιζόμενος (exaphanizómenos)