ἐνάργεια

Ancient Greek

Etymology

From ἐναργής (enargḗs, “visible, palpable, manifest, clear”) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā, abstract noun–forming suffix); ultimately derived from ἀργός (argós, “bright”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.nár.ɡeː.aː/ → /eˈnar.ʝi.a/ → /eˈnar.ʝi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.nár.ɡeː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈnar.ɡi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈnar.ʝi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈnar.ʝi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈnar.ʝi.a/

Noun

ἐνᾰ́ργειᾱ • (enárgeiā) f (genitive ἐνᾰ́ργειᾱς); first declension

1. clarity
2. vividness

Inflection

First declension of ἡ ἐναργείᾱ; τῆς ἐναργείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἐναργείᾱ hē enargeíā	τὼ ἐναργείᾱ tṑ enargeíā	αἱ ἐνάργειαι hai enárgeiai
Genitive	τῆς ἐναργείᾱς tês enargeíās	τοῖν ἐναργείαιν toîn enargeíain	τῶν ἐναργειῶν tôn enargeiôn
Dative	τῇ ἐναργείᾳ têi enargeíāi	τοῖν ἐναργείαιν toîn enargeíain	ταῖς ἐναργείαις taîs enargeíais
Accusative	τὴν ἐναργείᾱν tḕn enargeíān	τὼ ἐναργείᾱ tṑ enargeíā	τᾱ̀ς ἐναργείᾱς tā̀s enargeíās
Vocative	ἐναργείᾱ enargeíā	ἐναργείᾱ enargeíā	ἐνάργειαι enárgeiai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: enargia

Further reading

• “ἐνάργεια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἐνάργεια in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette