ἐλευθέρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.leu̯.tʰé.ruː/ → /e.leɸˈθe.ru/ → /e.lefˈθe.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.leu̯.tʰé.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.lewˈtʰe.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.leɸˈθe.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.lefˈθe.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.lefˈθe.ru/

Adjective

ἐλευθέρου • (eleuthérou)

1. masculine/neuter genitive singular of ἐλεύθερος (eleútheros)