ἐλελίζω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.le.líz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.leˈli.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.leˈli.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.leˈli.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.leˈli.zo/

Etymology 1

May be from Proto-Indo-European *leyg- (“jump, whirl”), with cognates including Sanskrit रेजति (rejati), Lithuanian láigyti, Gothic 𐌻𐌰𐌹𐌺𐌰𐌽 (laikan), Old English lāc, and Albanian ling. Could also be from a *ἐϝελ- (*ewel-) / *ϝεϝελ- (*wewel-). Beekes suggests it might be both.

Verb

ἐλελῐ́ζω • (elelízō)

to whirl around, turn around
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.314:
  περὶ δὲ σχεδίην ἐλέλιξε
  perì dè skhedíēn elélixe
  and around it whirled his raft
1. (middle voice, passive voice) to move in coils
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.316:
    τὴν δ’ ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν ἀμφιαχυῖαν.
    tḕn d’ elelixámenos ptérugos láben amphiakhuîan.
    however he coiled himself and caught her by the wing as she screamed about him
(Homeric, of an army) to cause to turn, to rally
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.274:
  μάλα γάρ σφεας ὦκ’ ἐλέλιξεν Αἴας
  mála gár spheas ôk’ elélixen Aías
  for speedily did Aias rally them
to cause to vibrate
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.530:
  μέγαν δ’ ἐλέλιξεν Ὄλυμπον.
  mégan d’ elélixen Ólumpon.
  and he made great Olympus quake.
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 1.4:
  ἁγησιχόρων ὁπόταν προοιμίων ἀμβολὰς τεύχῃς ἐλελιζομένα.
  hagēsikhórōn hopótan prooimíōn ambolàs teúkhēis elelizoména.
  whenever, with your quivering strings, you prepare to strike up chorus-leading preludes.

Inflection

Present: ἐλελῐ́ζω, ἐλελῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλελῐ́ζω	ἐλελῐ́ζεις	ἐλελῐ́ζει	ἐλελῐ́ζετον	ἐλελῐ́ζετον	ἐλελῐ́ζομεν	ἐλελῐ́ζετε	ἐλελῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐλελῐ́ζω	ἐλελῐ́ζῃς	ἐλελῐ́ζῃ	ἐλελῐ́ζητον	ἐλελῐ́ζητον	ἐλελῐ́ζωμεν	ἐλελῐ́ζητε	ἐλελῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἐλελῐ́ζοιμῐ	ἐλελῐ́ζοις	ἐλελῐ́ζοι	ἐλελῐ́ζοιτον	ἐλελῐζοίτην	ἐλελῐ́ζοιμεν	ἐλελῐ́ζοιτε	ἐλελῐ́ζοιεν
	imperative		ἐλέλῐζε	ἐλελῐζέτω	ἐλελῐ́ζετον	ἐλελῐζέτων		ἐλελῐ́ζετε	ἐλελῐζόντων
middle/ passive	indicative	ἐλελῐ́ζομαι	ἐλελῐ́ζῃ, ἐλελῐ́ζει	ἐλελῐ́ζεται	ἐλελῐ́ζεσθον	ἐλελῐ́ζεσθον	ἐλελῐζόμεθᾰ	ἐλελῐ́ζεσθε	ἐλελῐ́ζονται
	subjunctive	ἐλελῐ́ζωμαι	ἐλελῐ́ζῃ	ἐλελῐ́ζηται	ἐλελῐ́ζησθον	ἐλελῐ́ζησθον	ἐλελῐζώμεθᾰ	ἐλελῐ́ζησθε	ἐλελῐ́ζωνται
	optative	ἐλελῐζοίμην	ἐλελῐ́ζοιο	ἐλελῐ́ζοιτο	ἐλελῐ́ζοισθον	ἐλελῐζοίσθην	ἐλελῐζοίμεθᾰ	ἐλελῐ́ζοισθε	ἐλελῐ́ζοιντο
	imperative		ἐλελῐ́ζου	ἐλελῐζέσθω	ἐλελῐ́ζεσθον	ἐλελῐζέσθων		ἐλελῐ́ζεσθε	ἐλελῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐλελῐ́ζειν				ἐλελῐ́ζεσθαι
participle	m	ἐλελῐ́ζων				ἐλελῐζόμενος
	f	ἐλελῐ́ζουσᾰ				ἐλελῐζομένη
	n	ἐλελῐ́ζον				ἐλελῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠλέλῐζον, ἠλελῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλέλῐζον	ἠλέλῐζες	ἠλέλῐζε(ν)	ἠλελῐ́ζετον	ἠλελῐζέτην	ἠλελῐ́ζομεν	ἠλελῐ́ζετε	ἠλέλῐζον
middle/ passive	indicative	ἠλελῐζόμην	ἠλελῐ́ζου	ἠλελῐ́ζετο	ἠλελῐ́ζεσθον	ἠλελῐζέσθην	ἠλελῐζόμεθᾰ	ἠλελῐ́ζεσθε	ἠλελῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλέλῐζον, ἐλελῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλέλῐζον	ἐλέλῐζες	ἐλέλῐζε(ν)	ἐλελῐ́ζετον	ἐλελῐζέτην	ἐλελῐ́ζομεν	ἐλελῐ́ζετε	ἐλέλῐζον
middle/ passive	indicative	ἐλελῐζόμην	ἐλελῐ́ζου	ἐλελῐ́ζετο	ἐλελῐ́ζεσθον	ἐλελῐζέσθην	ἐλελῐζόμεθᾰ	ἐλελῐ́ζεσθε	ἐλελῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλέλῐξᾰ, ἐλελῐξᾰ́μην, ἐλελῐ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλέλῐξᾰ	ἐλέλῐξᾰς	ἐλέλῐξε(ν)	ἐλελῐ́ξᾰτον	ἐλελῐξᾰ́την	ἐλελῐ́ξᾰμεν	ἐλελῐ́ξᾰτε	ἐλέλῐξᾰν
	subjunctive	ἐλελῐ́ξω	ἐλελῐ́ξῃς	ἐλελῐ́ξῃ	ἐλελῐ́ξητον	ἐλελῐ́ξητον	ἐλελῐ́ξωμεν	ἐλελῐ́ξητε	ἐλελῐ́ξωσῐ(ν)
	optative	ἐλελῐ́ξαιμῐ	ἐλελῐ́ξειᾰς, ἐλελῐ́ξαις	ἐλελῐ́ξειε(ν), ἐλελῐ́ξαι	ἐλελῐ́ξαιτον	ἐλελῐξαίτην	ἐλελῐ́ξαιμεν	ἐλελῐ́ξαιτε	ἐλελῐ́ξειᾰν, ἐλελῐ́ξαιεν
	imperative		ἐλέλῐξον	ἐλελῐξᾰ́τω	ἐλελῐ́ξᾰτον	ἐλελῐξᾰ́των		ἐλελῐ́ξᾰτε	ἐλελῐξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλελῐξᾰ́μην	ἐλελῐ́ξω	ἐλελῐ́ξᾰτο	ἐλελῐ́ξᾰσθον	ἐλελῐξᾰ́σθην	ἐλελῐξᾰ́μεθᾰ	ἐλελῐ́ξᾰσθε	ἐλελῐ́ξᾰντο
	subjunctive	ἐλελῐ́ξωμαι	ἐλελῐ́ξῃ	ἐλελῐ́ξηται	ἐλελῐ́ξησθον	ἐλελῐ́ξησθον	ἐλελῐξώμεθᾰ	ἐλελῐ́ξησθε	ἐλελῐ́ξωνται
	optative	ἐλελῐξαίμην	ἐλελῐ́ξαιο	ἐλελῐ́ξαιτο	ἐλελῐ́ξαισθον	ἐλελῐξαίσθην	ἐλελῐξαίμεθᾰ	ἐλελῐ́ξαισθε	ἐλελῐ́ξαιντο
	imperative		ἐλέλῐξαι	ἐλελῐξᾰ́σθω	ἐλελῐ́ξᾰσθον	ἐλελῐξᾰ́σθων		ἐλελῐ́ξᾰσθε	ἐλελῐξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλελῐ́χθην	ἐλελῐ́χθης	ἐλελῐ́χθη	ἐλελῐ́χθητον	ἐλελῐχθήτην	ἐλελῐ́χθημεν	ἐλελῐ́χθητε	ἐλελῐ́χθησᾰν
	subjunctive	ἐλελῐχθῶ	ἐλελῐχθῇς	ἐλελῐχθῇ	ἐλελῐχθῆτον	ἐλελῐχθῆτον	ἐλελῐχθῶμεν	ἐλελῐχθῆτε	ἐλελῐχθῶσῐ(ν)
	optative	ἐλελῐχθείην	ἐλελῐχθείης	ἐλελῐχθείη	ἐλελῐχθεῖτον, ἐλελῐχθείητον	ἐλελῐχθείτην, ἐλελῐχθειήτην	ἐλελῐχθεῖμεν, ἐλελῐχθείημεν	ἐλελῐχθεῖτε, ἐλελῐχθείητε	ἐλελῐχθεῖεν, ἐλελῐχθείησᾰν
	imperative		ἐλελῐ́χθητῐ	ἐλελῐχθήτω	ἐλελῐ́χθητον	ἐλελῐχθήτων		ἐλελῐ́χθητε	ἐλελῐχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐλελῐ́ξαι			ἐλελῐ́ξᾰσθαι		ἐλελῐχθῆναι
participle	m	ἐλελῐ́ξᾱς			ἐλελῐξᾰ́μενος		ἐλελῐχθείς
	f	ἐλελῐ́ξᾱσᾰ			ἐλελῐξᾰμένη		ἐλελῐχθεῖσᾰ
	n	ἐλελῐ́ξᾰν			ἐλελῐξᾰ́μενον		ἐλελῐχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐλέλῐγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐλέλῐγμαι	ἐλέλῐξαι	ἐλέλῐκται	ἐλέλῐχθον	ἐλέλῐχθον	ἐλελῐ́γμεθᾰ	ἐλέλῐχθε	ἐλελῐ́γᾰται
	subjunctive	ἐλελῐγμένος ὦ	ἐλελῐγμένος ᾖς	ἐλελῐγμένος ᾖ	ἐλελῐγμένω ἦτον	ἐλελῐγμένω ἦτον	ἐλελῐγμένοι ὦμεν	ἐλελῐγμένοι ἦτε	ἐλελῐγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐλελῐγμένος εἴην	ἐλελῐγμένος εἴης	ἐλελῐγμένος εἴη	ἐλελῐγμένω εἴητον/εἶτον	ἐλελῐγμένω εἰήτην/εἴτην	ἐλελῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐλελῐγμένοι εἴητε/εἶτε	ἐλελῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐλέλῐξο	ἐλελῐ́χθω	ἐλέλῐχθον	ἐλελῐ́χθων		ἐλέλῐχθε	ἐλελῐ́χθων
						middle/passive
infinitive						ἐλελῐ́χθαι
participle	m					ἐλελῐγμένος
	f					ἐλελῐγμένη
	n					ἐλελῐγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀμφελελῐ́ζω (amphelelízō)
ᾰ̓νελελίξω (anelelíxō)

Related terms

ἐλελίχθημᾰ (elelíkhthēma)
ἐλελίχθων (elelíkhthōn)

References

“ἐλελίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Etymology 2

From ἐλελεῦ (eleleû, “cry of pain, war cry”) +‎ -ῐ́ζω (-ízō).