ἐγκυκλιώτερε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔ̌ː.te.re/ → /eɲ.ɟy.kliˈo.te.re/ → /eɲ.ɟi.kliˈo.te.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔ̌ː.te.re/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ky.kliˈo.te.re/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kliˈo.te.re/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kliˈo.te.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲ.ɟi.kliˈo.te.re/

Adjective

ἐγκῠκλῐώτερε • (enkukliṓtere)

1. masculine vocative singular of ἐγκῠκλῐώτερος (enkukliṓteros)