ἐγκυκλιώτατε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔ̌ː.ta.te/ → /eɲ.ɟy.kliˈo.ta.te/ → /eɲ.ɟi.kliˈo.ta.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔ̌ː.ta.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ky.kliˈo.ta.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kliˈo.ta.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kliˈo.ta.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲ.ɟi.kliˈo.ta.te/

Adjective

ἐγκῠκλῐώτᾰτε • (enkukliṓtate)

1. masculine vocative singular of ἐγκῠκλῐώτᾰτος (enkukliṓtatos)