Ἀριστογείτονος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ris.to.ɡěː.to.nos/ → /a.ris.toˈʝi.to.nos/ → /a.ris.toˈʝi.to.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ris.to.ɡěː.to.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ris.toˈɡi.to.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ris.toˈʝi.to.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ris.toˈʝi.to.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ris.toˈʝi.to.nos/

Proper noun

Ἀριστογείτονος • (Aristogeítonos)

1. genitive singular of Ἀριστογείτων (Aristogeítōn)