Ἀνδραίμονος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.drǎi̯.mo.nos/ → /anˈdrɛ.mo.nos/ → /anˈdre.mo.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.drǎi̯.mo.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈdrɛ.mo.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈdrɛ.mo.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈdre.mo.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈdre.mo.nos/

Proper noun

Ἀνδραίμονος • (Andraímonos)

1. genitive singular of Ἀνδραίμων (Andraímōn)