ἄγειραι

See also: ἀγείραι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.ɡeː.rai̯/ → /ˈa.ʝi.rɛ/ → /ˈa.ʝi.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.ɡeː.rai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.ɡi.rɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.ʝi.rɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.ʝi.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.ʝi.re/

Verb

ἄγειραι • (ágeirai)

1. second-person singular aorist middle imperative of ἀγείρω (ageírō)