ἁλίσκομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *welh₃- (“to catch, seize, strike”) +‎ -σκομαι (-skomai). The aspiration was probably taken from αἱρεῖν (haireîn) and/or ἑλεῖν (heleîn). The aorist forms reflect the stem *wḷh₃eh₁-, where the passive marker -η- appears as -ω- as a result of the preceding laryngeal's coloring effect. Cognates include Latin vellō (“to pluck, demolish”). ^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ha.lís.ko.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)aˈlis.ko.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈlis.ko.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈlis.ko.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈlis.ko.me/

Verb

ἁλίσκομαι • (halískomai)

to be captured
to be convicted and condemned

Conjugation

Present: ᾰ̔λῐ́σκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾰ̔λῐ́σκομαι	ᾰ̔λῐ́σκῃ, ᾰ̔λῐ́σκει	ᾰ̔λῐ́σκεται	ᾰ̔λῐ́σκεσθον	ᾰ̔λῐ́σκεσθον	ᾰ̔λῐσκόμεθᾰ	ᾰ̔λῐ́σκεσθε	ᾰ̔λῐ́σκονται
	subjunctive	ᾰ̔λῐ́σκωμαι	ᾰ̔λῐ́σκῃ	ᾰ̔λῐ́σκηται	ᾰ̔λῐ́σκησθον	ᾰ̔λῐ́σκησθον	ᾰ̔λῐσκώμεθᾰ	ᾰ̔λῐ́σκησθε	ᾰ̔λῐ́σκωνται
	optative	ᾰ̔λῐσκοίμην	ᾰ̔λῐ́σκοιο	ᾰ̔λῐ́σκοιτο	ᾰ̔λῐ́σκοισθον	ᾰ̔λῐσκοίσθην	ᾰ̔λῐσκοίμεθᾰ	ᾰ̔λῐ́σκοισθε	ᾰ̔λῐ́σκοιντο
	imperative		ᾰ̔λῐ́σκου	ᾰ̔λῐσκέσθω	ᾰ̔λῐ́σκεσθον	ᾰ̔λῐσκέσθων		ᾰ̔λῐ́σκεσθε	ᾰ̔λῐσκέσθων
						middle/passive
infinitive						ᾰ̔λῐ́σκεσθαι
participle	m					ᾰ̔λῐσκόμενος
	f					ᾰ̔λῐσκομένη
	n					ᾰ̔λῐσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἡλῐσκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡλῐσκόμην	ἡλῐ́σκου	ἡλῐ́σκετο	ἡλῐ́σκεσθον	ἡλῐσκέσθην	ἡλῐσκόμεθᾰ	ἡλῐ́σκεσθε	ἡλῐ́σκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̔λώσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ᾰ̔λώσομαι	ᾰ̔λώσῃ, ᾰ̔λώσει	ᾰ̔λώσεται	ᾰ̔λώσεσθον	ᾰ̔λώσεσθον	ᾰ̔λωσόμεθᾰ	ᾰ̔λώσεσθε	ᾰ̔λώσονται
middle	optative	ᾰ̔λωσοίμην	ᾰ̔λώσοιο	ᾰ̔λώσοιτο	ᾰ̔λώσοισθον	ᾰ̔λωσοίσθην	ᾰ̔λωσοίμεθᾰ	ᾰ̔λώσοισθε	ᾰ̔λώσοιντο
					middle
infinitive					ᾰ̔λώσεσθαι
participle	m				ᾰ̔λωσόμενος
	f				ᾰ̔λωσομένη
	n				ᾰ̔λωσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἑᾱ́λων (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἑᾱ́λων	ἑᾱ́λως	ἑᾱ́λω	ἑᾱ́λωτον	ἑᾱλώτην	ἑᾱ́λωμεν	ἑᾱ́λωτε	ἑᾱ́λωσᾰν
	subjunctive	ᾰ̔λῶ	ᾰ̔λῷς	ᾰ̔λῷ	ᾰ̔λῶτον	ᾰ̔λῶτον	ᾰ̔λῶμεν	ᾰ̔λῶτε	ᾰ̔λῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̔λοίην	ᾰ̔λοίης	ᾰ̔λοίη	ᾰ̔λοῖτον, ᾰ̔λοίητον	ᾰ̔λοίτην, ᾰ̔λοιήτην	ᾰ̔λοῖμεν, ᾰ̔λοίημεν	ᾰ̔λοῖτε, ᾰ̔λοίητε	ᾰ̔λοῖεν, ᾰ̔λοίησᾰν
	imperative		ᾰ̔́λωθῐ	ᾰ̔λώτω	ᾰ̔́λωτον	ᾰ̔λώτων		ᾰ̔́λωτε	ᾰ̔λόντων
		active
infinitive		ᾰ̔λῶναι
participle	m	ᾰ̔λούς
	f	ᾰ̔λοῦσᾰ
	n	ᾰ̔λόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἥλων (Epic, Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥλων	ἥλως	ἥλω	ἥλωτον	ἡλώτην	ἥλωμεν	ἥλωτε	ἥλωσᾰν
	subjunctive	ᾰ̔λῶ	ᾰ̔λῷς	ᾰ̔λῷ	ᾰ̔λῶτον	ᾰ̔λῶτον	ᾰ̔λῶμεν	ᾰ̔λῶτε	ᾰ̔λῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̔λοίην	ᾰ̔λοίης	ᾰ̔λοίη	ᾰ̔λοῖτον, ᾰ̔λοίητον	ᾰ̔λοίτην, ᾰ̔λοιήτην	ᾰ̔λοῖμεν, ᾰ̔λοίημεν	ᾰ̔λοῖτε, ᾰ̔λοίητε	ᾰ̔λοῖεν, ᾰ̔λοίησᾰν
	imperative		ᾰ̔́λωθῐ	ᾰ̔λώτω	ᾰ̔́λωτον	ᾰ̔λώτων		ᾰ̔́λωτε	ᾰ̔λόντων
		active
infinitive		ᾰ̔λῶναι
participle	m	ᾰ̔λούς
	f	ᾰ̔λοῦσᾰ
	n	ᾰ̔λόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἥλωον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥλωον	ἥλωες	ἥλωε(ν)	ἡλώετον	ἡλωέτην	ἡλώομεν	ἡλώετε	ἥλωον
	subjunctive	ᾰ̔λώω, ᾰ̔λώωμῐ	ᾰ̔λώῃς, ᾰ̔λώῃσθᾰ	ᾰ̔λώῃ, ᾰ̔λώῃσῐ	ᾰ̔λώητον	ᾰ̔λώητον	ᾰ̔λώωμεν	ᾰ̔λώητε	ᾰ̔λώωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̔λώοιμῐ	ᾰ̔λώοις/ᾰ̔λώοισθᾰ	ᾰ̔λώοι	ᾰ̔λωεῖτον	ᾰ̔λωείτην	ᾰ̔λωεῖμεν	ᾰ̔λωεῖτε	ᾰ̔λωεῖεν
	imperative		ᾰ̔́λωε	ᾰ̔λωέτω	ᾰ̔λώετον	ᾰ̔λωέτων		ᾰ̔λώετε	ᾰ̔λωόντων
		active
infinitive		ᾰ̔λωεῖν/ᾰ̔λωέμεν(αι)
participle	m	ᾰ̔λωών
	f	ᾰ̔λωοῦσᾰ
	n	ᾰ̔λωόν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἑᾰ́λωκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἑᾰ́λωκᾰ	ἑᾰ́λωκᾰς	ἑᾰ́λωκε(ν)	ἑᾰλώκᾰτον	ἑᾰλώκᾰτον	ἑᾰλώκᾰμεν	ἑᾰλώκᾰτε	ἑᾰλώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἑᾰλώκω	ἑᾰλώκῃς	ἑᾰλώκῃ	ἑᾰλώκητον	ἑᾰλώκητον	ἑᾰλώκωμεν	ἑᾰλώκητε	ἑᾰλώκωσῐ(ν)
	optative	ἑᾰλώκοιμῐ, ἑᾰλωκοίην	ἑᾰλώκοις, ἑᾰλωκοίης	ἑᾰλώκοι, ἑᾰλωκοίη	ἑᾰλώκοιτον	ἑᾰλωκοίτην	ἑᾰλώκοιμεν	ἑᾰλώκοιτε	ἑᾰλώκοιεν
	imperative		ἑᾰ́λωκε	ἑᾰλωκέτω	ἑᾰλώκετον	ἑᾰλωκέτων		ἑᾰλώκετε	ἑᾰλωκόντων
		active
infinitive		ἑᾰλωκέναι
participle	m	ἑᾰλωκώς
	f	ἑᾰλωκυῖᾰ
	n	ἑᾰλωκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἥλωκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥλωκᾰ	ἥλωκᾰς	ἥλωκε(ν)	ἡλώκᾰτον	ἡλώκᾰτον	ἡλώκᾰμεν	ἡλώκᾰτε	ἡλώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἡλώκω	ἡλώκῃς	ἡλώκῃ	ἡλώκητον	ἡλώκητον	ἡλώκωμεν	ἡλώκητε	ἡλώκωσῐ(ν)
	optative	ἡλώκοιμῐ, ἡλωκοίην	ἡλώκοις, ἡλωκοίης	ἡλώκοι, ἡλωκοίη	ἡλώκοιτον	ἡλωκοίτην	ἡλώκοιμεν	ἡλώκοιτε	ἡλώκοιεν
	imperative		ἥλωκε	ἡλωκέτω	ἡλώκετον	ἡλωκέτων		ἡλώκετε	ἡλωκόντων
		active
infinitive		ἡλωκέναι
participle	m	ἡλωκώς
	f	ἡλωκυῖᾰ
	n	ἡλωκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἡλώκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡλώκειν, ἡλώκη	ἡλώκεις, ἡλώκης	ἡλώκει(ν)	ἡλώκετον	ἡλωκέτην	ἡλώκεμεν	ἡλώκετε	ἡλώκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἅλωσις (hálōsis)
ἀνθαλίσκομαι (anthalískomai)
ἐναλίσκομαι (enalískomai)
παραλίσκομαι (paralískomai)
προαλίσκομαι (proalískomai)
προσαλίσκομαι (prosalískomai)
συναλίσκομαι (sunalískomai)
συνεξαναλίσκομαι (sunexanalískomai)

Related terms

Εἵλως (Heílōs)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἁλίσκομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 69-70