ἀφρακτοτέραν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰrak.to.té.raːn/ → /a.ɸrak.toˈte.ran/ → /a.frak.toˈte.ran/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰrak.to.té.raːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰrak.toˈte.ran/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸrak.toˈte.ran/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.frak.toˈte.ran/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.frak.toˈte.ran/

Adjective

ἀφρακτοτέρᾱν • (aphraktotérān)

1. feminine accusative singular of ἀφρακτότερος (aphraktóteros)