ἀφρακτοτέρα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰrak.to.té.raː/ → /a.ɸrak.toˈte.ra/ → /a.frak.toˈte.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰrak.to.té.raː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰrak.toˈte.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸrak.toˈte.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.frak.toˈte.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.frak.toˈte.ra/

Adjective

ἀφρακτοτέρᾱ • (aphraktotérā)

1. inflection of ἀφρακτότερος (aphraktóteros):
   1. feminine nominative/vocative singular
   2. feminine nominative/accusative/vocative dual