ἀφρακτοτάταιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰrak.to.tá.tai̯n/ → /a.ɸrak.toˈta.tɛn/ → /a.frak.toˈta.ten/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰrak.to.tá.tai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰrak.toˈta.tɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸrak.toˈta.tɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.frak.toˈta.ten/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.frak.toˈta.ten/

Adjective

ἀφρακτοτᾰ́ταιν • (aphraktotắtain)

1. feminine genitive/dative dual of ἀφρακτότᾰτος (aphraktótătos)