ἀργύρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ar.ɡý.ruː/ → /arˈʝy.ru/ → /arˈʝi.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ar.ɡý.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /arˈɡy.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /arˈʝy.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /arˈʝy.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /arˈʝi.ru/

Noun

ᾰ̓ργῠ́ρου • (argúrou)

1. genitive singular of ᾰ̓́ργῠρος (árguros)