ἀρέσκηται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.rés.kɛː.tai̯/ → /aˈres.ci.tɛ/ → /aˈres.ci.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.rés.kɛː.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈres.ke̝.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈres.ci.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈres.ci.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈres.ci.te/

Verb

ἀρέσκηται • (aréskētai)

1. third-person singular present mediopassive subjunctive of ἀρέσκω (aréskō)