ἀπόλοιτο

See also: ἀπολοῖτο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pó.loi̯.to/ → /aˈpo.ly.to/ → /aˈpo.li.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pó.loi̯.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpo.ly.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpo.ly.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpo.ly.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.li.to/

Verb

ἀπόλοιτο • (apóloito)

1. third-person singular aorist middle optative of ἀπόλλυμι (apóllumi)