ἀποστερησαμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛːs/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nis/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nis/

Participle

ἀποστερησᾰμένης • (aposterēsaménēs)

1. feminine genitive singular of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)