ἀποστερησαμένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛːn/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nin/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nin/

Participle

ἀποστερησᾰμένην • (aposterēsaménēn)

1. feminine accusative singular of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)