ἀποστερησαμένη

See also: ἀποστερησαμένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛː/ → /a.pos.te.ri.saˈme.ni/ → /a.pos.te.ri.saˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.ni/

Participle

ἀποστερησᾰμένη • (aposterēsaménē)

1. feminine nominative/vocative singular of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)