ἀποστερησαμένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.naːs/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nas/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nas/

Participle

ἀποστερησᾰμένᾱς • (aposterēsaménās)

1. feminine accusative plural of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)