ἀποστερησαμέναιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nai̯n/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nɛn/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.nɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nen/

Participle

ἀποστερησᾰμέναιν • (aposterēsaménain)

1. feminine genitive/dative dual of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)